Een plek waar mijn gedachten mogen landen. Waar ik woorden geef aan wat me bezighoudt, verwondert, uitdaagt. Soms scherp, soms mijmerend, soms zoekend – maar altijd eerlijk.
Waar ik vroeger vooral vooruit leefde, leer ik nu de waarde van stilstaan
Ik ben Paul. Vader van twee prachtige jongens die me dagelijks spiegelen, prikkelen en laten lachen. Man van een vrouw die mij ziet, zelfs op de dagen dat ik mezelf even niet herken. Levensgenieter met een lijf dat me grenzen leert en een hoofd dat zelden stilstaat.
Na mijn diagnose hEDS veranderde niet alleen mijn lichaam, maar ook mijn blik. Waar ik vroeger vooral vooruit leefde, leer ik nu de waarde van stilstaan. Van aanwezig zijn. Van het kleine dat groots blijkt te zijn.
Hoe taal een anker kan zijn in de maalstroom van het bestaan
Op deze plek wil ik schrijven over alles wat me vormt. Over leven met een chronische aandoening. Over vaderschap, liefde, werk, zingeving. Over hoe je overeind blijft als je even niet meer weet waar boven is. En hoe taal – hoe broos soms ook – een anker kan zijn in de maalstroom van het bestaan.
Soms in de vorm van poëtische observaties, soms als reflectie op het dagelijks leven of filosofische vragen die zich aandienen in het alledaagse. Geen eindpunt, geen pasklare antwoorden, maar een zoektocht op papier.Je bent welkom om mee te lezen, mee te denken, of gewoon even stil te staan bij wat je raakt.
